Er hangen twee statements in mijn atelier:

Eéntje van Michel de Montaigne, een 16e eeuwse filosoof: ‘Ruimte, bewegen, denken, vrijheid, plezier’ en  Peter Handke: ‘Breng gevaar in je werk’. Hoewel ik het politiek niet eens ben met Handke, probeer ik in mijn grafisch werk gevaar te brengen of, anders gezegd het onverwachte toe te laten.  Dat onverwacht toelaten, vrijheid en plezier, kreeg ik ruimschoots aangereikt in Kunstwerkplaats De Zandberg.

Ik hecht veel belang aan het werkproces zelf, dat vooral bestaat uit drukken, afdrukken, doordrukken en herdrukken op papier. Het resultaat is – middels collage/mixed media technieken - de neerslag van langdurig zoeken, vernietigen, herstellen en eventueel heropstarten van een nieuwe cyclus. Een werk is nooit echt ‘af’, maar opent nieuwe wegen. Zoals fauna en flora via hun afsterven de natuur opnieuw voeden.

In de Kunstwerkplaats ben ik vertrokken van het afdrukken van een verweerde houten plank, gevonden in het atelier van Tony, een ‘object kunstenaar’. Het veelvuldig afdrukken en her-afdrukken, waarmee verschillende kunstenaars zoals Jasmien, Tony, André, en Fédéric meehielpen; vormde de basis voor een nieuwe serie ‘Landscape’s?’, een vervolg van mijn expo in ‘The Chapel’ te Poperinge, afgelopen zomer.

In de vier weken die ik hier mocht verblijven en werken, groeide het vertrouwen met de kunstenaars. Stilaan slopen er elementen in mijn werk, aangereikt door anderen. Het meest zichtbare zijn de sulpturen in papier, gestikt op een ‘Singer naaimachien’. Mieke creeërde een soort ‘pyramides’, een soort ‘plooirokjes’ uit niet verwerkte, maar met de plank bedrukte stroken papier. Deze sculpturen zullen de basis vormen voor een installatie in september 2022.

Jan, schrijver en beeldend kunstenaar, schrijft zijn eigen verzinsels en verhalen breed uit, op twee van mijn monotypes. Zo wordt het werk een gezamenlijk resultaat: zijn Bic – Blauw verhaal, als poetische achtergrond en sterkhouder, midden in een wit-zwart monografie. Ik dacht een landschap te maken, Jan ziet er een kraai in.

André leverde een icoontje, gedrukt in zeefdruk, die we terug kunnen vinden op één van mijn monotypes. Verder zijn er nog elementen die via andere kunstenaars binnensluipen, maar nog niet volledig zijn uitgewerkt en nog moeten groeien.

Dat maakt kunst zo fijn en is nooit af. De Filosoof Kant kwam in zijn defenitie over kunst niet verder als: ‘Kunst is door de mens gemaakt’. Daar eindigt het en daar begint het.

Dankbaar om hier te kunnen werken en zijn.

Wordt vervolgd in maart 2022

Eric Frederick Steyaert – november 2021 - Harelbeke