Noor De Dapper, 23-jarige kunstenaar, woonachtig in Eeklo met een atelier in Gent, studeerde vorig jaar af aan LUCA met een specialisatie in schilderkunst. Noor's schilderpraktijk richt zich vooral op landschapsschilderijen, waarin de schets en Japanse filosofie een prominente rol spelen. Met Yasmine van Haesebroucke trachten ze een artistieke samenwerking aan te gaan waarbij herhaling en patronen de rode draad vormen. Door gebruik te maken van diverse materialen, verschillende inspiratiebronnen en de hantering van stillevens, onderzoeken ze hoe fauna en flora op diverse manieren kan weergegeven worden. Door deze samenwerking leggen ze het belang bloot dat repetitie voor elke kunstenaarspraktijk een belangrijke pijler is. 

Nathalie Demeulemeester houdt ervan nieuwe werelden ontdekken en die verbinden met elkaar (en met zichzelf). In de Zandberg werkt ze samen met Jeroen Wallays.  Zijn wereld sprak Nathalie direct aan, met zijn tekeningen als schaduwen, sporen van aanwezigheid.

De speelsheid van Jeroen maakt deze stage heel boeiend.   Wapperende vlaggen, bij het binnenkomen zijn geboortedorp Stasegem, zou het einddoel en een afdruk van onze samenwerking kunnen zijn.

(Daartegenover misschien een stille demonstratie voor de tussenruimte.  Vlaggen in een besloten ruimte.  De 'ruimte tussen de twee' in Jans tekst, verbinden met die onbestemde schimmen van Jeroen. Een ode aan De Zandberg.)

Chloé De Jaeger, Master Grafiek en Tekenkunst. In de eigen praktijk is Cloë voornamelijk bezig met tekenkunst en vertrekt ze vanuit haar eigen leefwereld. Hierdoor vertelt ze het verhaal van een hedendaagse subcultuur. Haar oeuvre heeft een eigen specifieke tijd en ruimte

“ik heb een band met ieder subject dat ik afbeeld. De tekeningen kunnen bekeken worden als getekende snapshots, vluchtige momenten die gevangen worden binnen het ‘trage’ medium dat de tekenkunst eigenlijk is. De beelden zijn geanalyseerd en er is aandacht voor ieder detail van het lichaam van het subject, waardoor dit persoonlijke en intieme portretten worden van de personen die zijn afgebeeld. Naast het contrast tussen de vluchtigheid van het moment en de traagheid van het vastleggen, is er ook een bepaalde vervreemding in de tekeningen als sommige kledingstukken of delen van een interieur overgaan in vlakken van patronen die de afgebeelde lichamen lijken te omarmen en op te nemen.”

In De Zandberg gaat Cloé de samenwerking aan met Jan Cattebeke, in wiens teksten ook een bepaald rock ‘n roll-gehalte aanwezig is, en met wie Cloé tekenkundig op één lijn zit. Er is langs beide kanten een interesse in de patronen die tekenkundig kunnen ontstaan. 

In de samenwerking met Jan wordt door beiden nieuw werk gecreërd, met als einddoel een tentoonstelling in juni. De ruimte wordt een kamer, een hoogst persoonlijke wereld van Jan en Chloé, waar de toeschouwer binnenkomt en een kijkje kan nemen in ons hoofd.